صنعا - سبا:
نتایج اجلاس سران کشورهای عربی که چهارشنبه گذشته در قاهره پایتخت مصر برگزار شد، امیدهای مردم عرب و اسلامی را که آرزوی رهایی از نیروهای هژمونی جهانی به رهبری «آمریکا و اسرائیل» را دارند، ناامید کرد، به ویژه با توجه به مرحله حساسی که منطقه از آن می گذرد، به ویژه مسئله فلسطین.
اگرچه دشمن اسرائیلی تحت حمایت آمریکایی و اروپایی همچنان به نقض آتش بس در غزه ، لبنان و سوریه ادامه می دهد ، رهبران و رهبران شرکت کننده در این اجلاس قرار بود مواضع بیشتری را نسبت به موجودیت صهیونیستی بکشند ، که این منطقه را به چرخه درگیری ها ، خشونت ها ، و با قتل ، بیشتر از هشتمین هزایر ، که بیش از هشت دهه است ، به قتل می رساند ، و این منطقه را به یک چرخه درگیری ها ، خشونت ها می کشاند ، و این منطقه را به یک چرخه درگیری ها ، خشونت ها می کشاند ، و بیشتر از هشت دهه هزاس می کند.
درست است که اجلاسی که «اجلاس فلسطین» نامیده شد، بر موضوع فلسطین به عنوان موضوع محوری جهان عرب متمرکز بود، اما نتایج آن با همان لفاظی های ترسو و سنتی که بر ارزش های مدارا، همزیستی و احترام متقابل تأکید می کند، مشخص شد، در زمانی که دشمن اسرائیلی و پشت سر آن چیزی جز تقابل را نمی فهمند.
رهبران عرب از درس‌های گذشته بهره‌ای نبردند، زیرا همچنان بر روی وعده‌های پوچ آمریکا در مورد راه‌حل دو کشور شرط می‌بندند، وعده‌هایی مبنی بر اینکه تجربه ثابت کرده است که صرفاً بیانیه‌ای برای مصرف سیاسی است و دیگر چیزی نیست وبه هر بحران بین المللی دیگری.
در حالی که رهبران عرب به طرح موسوم به «ابتکار صلح عربی» ارائه شده در سال 2002 میلادی پایبند هستند که با توجه به تحولات کنونی دیگر اعتباری ندارد، دشمن اسرائیلی و متحدان آمریکایی و انگلیسی‌اش به کشتار، آوارگی اجباری فلسطینی‌ها، خلع سلاح مقاومت و شهرک‌سازی ادامه می‌دهند و توجهی به همه این ابتکارات دیپلماتیک ندارند.
این اجلاس نه تنها ابتکار صلح عربی را تأیید کرد، بلکه رد خود را با آنچه خشونت، افراط گرایی و تروریسم توصیف کرد، که برای جرم انگاری همه اشکال مقاومت مشروع علیه اشغالگران اسرائیل به کار رفته است، در تضاد آشکار با اصول عدالت بین المللی و حقوق مردم برای دفاع از خود، تجدید کرد.
با نگاهی به تاریخ اجلاس سران کشورهای عربی متوجه می‌شویم که بیانیه‌ها و سخنرانی‌های پایانی رهبران عرب جرأت انتقاد مستقیم از آمریکا و اسرائیل یا مقابله با طرح‌های استعماری آنها را ندارد، بلکه اغلب با فرمول‌بندی‌های دیپلماتیک ضعیفی همراه است که از دایره معاشقه غرب خارج نمی‌شود، گویی این نتایج توسط جاسوسان و ابزارهای اطلاعاتی آمریکا طراحی شده است.
در مقابل این شکست، صنعا با رهبری انقلابی، سیاسی و نظامی خود، با مواضع صریح و قاطع خود در قبال مسئله فلسطین برجسته است، چرا که از زمان انقلاب 21 سپتامبر 2014 توانایی خود را در تحمیل معادلات جدید در زمین، از اخراج نیروهای آمریکایی از یمن تا حمایت از مقاومت در فلسطین به اثبات رسانده است.
صنعا در اقدامی عملی در کنار مقاومت فلسطین با هدف قرار دادن دشمن اسرائیلی با موشک‌های بالستیک و پهپاد مداخله نظامی کرد و از عبور کشتی‌های مرتبط با اسرائیل و آمریکا در دریای سرخ، خلیج عدن و اقیانوس هند جلوگیری کرد و این پیام روشن بود که مرحله هژمونی مطلق غرب بر منطقه به پایان رسیده است.
علیرغم توافق آتش بس، دشمن صهیونیستی به نقض های خود ادامه داد و از 19 ژانویه گذشته بیش از 900 تخلف در نوار غزه ثبت کرد، علاوه بر این، ادامه بسته شدن گذرگاه ها برای کمک های بشردوستانه که باعث شد صنعا به اسرائیل نسبت به از سرگیری عملیات نظامی خود در صورت ادامه تشدید تنش ها علیه مردم فلسطین هشدار دهد.
با این موضع، صنعا به ترسیم خطوط کلی آینده منطقه با اراده ای استوار ادامه می دهد، در حالی که پایتخت های عربی در اتخاذ تصمیمات قاطع تردید دارند، صنعا تأیید می کند که مقاومت واقعی، نه لفاظی، تنها راه برای تحمیل معادلات جدید بر روی زمین است.
| بیشتر(گزارش ها) |