غزه - سبأ:
دشمن صهیونیستی، کرامت تمام مردم فلسطین در غزه را زیر پا گذاشته است؛ بدون آنکه تفاوتی میان کودک، زن، پیرمرد یا حتی فرد ناتوانی که توان حرکت ندارد، قائل شود.
این دشمن تنها به تبدیل مراکز توزیع کمکها در نوار غزه به «تلههای مرگ» اکتفا نکرده است، بلکه زنان گرسنهای که در برابر مرکز توزیع آمریکایی منتظر ایستادهاند تا اندکی غذا برای سیر کردن کودکانشان بهدست آورند، هدف تیراندازی مستقیم، حمله با گاز اشکآور و زیر گرفتن با خودرو قرار گرفتهاند؛ که در نتیجهی آن، چندین زن شهید و دهها نفر مجروح شدهاند.
خبرگزاری فلسطینی «صفا»، روایت زندهای از «ام زهیر» ـ زنی پنجاهساله از ساکنان جبالیا ـ نقل کرده که میگوید چگونه سفر پررنجش برای بهدست آوردن مشتی آرد و برنج برای کودکانش که یک هفته است غذا نخوردهاند، به یک تراژدی خونین تبدیل شد.
بهگفتهی ام زهیر، سربازان دشمن صهیونیستی بهسوی زنان تجمعکرده در برابر یک مرکز توزیع کمک آمریکایی در منطقهی الشاکوش در غرب شهر رفح، آتش گشودند.
او میگوید: «زیر آفتاب سوزان در صفهای طولانی ایستاده بودیم؛ تنها چهار بسته توزیع شد که میان ده زن تقسیم شد. سپس از ما خواستند که محل را ترک کنیم. وقتی اعتراض کردیم، ما را با گاز فلفل هدف قرار دادند و سپس با گلوله به ما حمله کردند؛ طوری که زنان از ترس، خستگی و وحشت نقش زمین شدند.»
او افزود: «روزی که آن را روز ویژهی زنان اعلام کرده بودند، فریبی بیش نبود... آنجا یک "تلههای مرگ" بود، نه مرکز کمک. برای فرزندانم و شوهر نابینایم بیرون رفتم، اما بهمعجزهای از مرگ نجات یافتم.»
ام زهیر تنها قربانی این جنایت نبود. «ام اسماعیل»، زن 56 سالهی دیگری، نیز از تجربهی خود چنین گفت: «برای آوردن غذا برای خودم و همسرم رفته بودم؛ هرگز تصور نمیکردم اینچنین مورد اهانت قرار گیرم.»
او افزود: «با گلولهای در پای چپم بازگشتم؛ درحالیکه میدان به صحنهی قتلعامی واقعی با گلوله، دود و زیر گرفتن زنان زخمی و شهدا تبدیل شده بود.»
از تاریخ 27 مه گذشته، یعنی زمانی که اعلام شد توزیع کمکها فقط از طریق یک نهاد مشکوک آمریکایی انجام میشود، هر روز صدها نفر از منتظران کمکها در قتلعامهایی جان میبازند که سازمان ملل و نهادهای بینالمللی آنها را «تلهها و کمینگاههای مرگ» توصیف کردهاند.
هر روز، وقتی گرسنگان در مکانهایی که قبلاً توسط آمریکاییها و صهیونیستها تعیین شده گرد هم میآیند، سربازان صهیونیستی و نظامیان آمریکایی، جانهای گرسنهای را شکار میکنند که چیزی جز لقمهای نان برای سیر کردن شکم گرسنه یا خاموش کردن گریهی کودکی که گرسنگی او را میفشارد، نمیخواهند.
.
بیشتر(گزارش ها) |