صنعا - سبأ:
آنچه اتفاق می‌افتد این است که یک جنایتکار جنگی که در سطح بین‌المللی تحت پیگرد است، مانند نتانیاهو، پیمانکار جنایت نسل‌کشی در غزه، یعنی دونالد ترامپ، را برای دریافت جایزه صلح نوبل نامزد می‌کند؛ این امر از روی تبختر نیست، بلکه واقعیتی است که گزارش واقعیت را بیان می‌کند؛ واقعیتی که از طریق آن، متن مفاهیمی را می‌خوانیم که از کسانی که تصمیمات جنگ را در دنیای ما می‌سازند، حمایت می‌کند.
نامزدی بنیامین نتانیاهو، که در دیوان کیفری بین‌المللی تحت پیگرد است، برای رئیس جمهور ایالات متحده، حامی رسمی جنایت نسل‌کشی در غزه، برای جایزه صلح نوبل، بحث گسترده و مناقشه شدیدی را برانگیخت که منجر به طرح چندین پرسش در مورد واقع‌گرایی این نامزدی شد، به ویژه اینکه این نامزدی از سوی این جنایتکار پس از انقضای مهلت رسمی تعیین شده برای ارائه نامزدها صورت گرفته است. علاوه بر این، نامزدی به نتانیاهو محدود نمی‌شود، بلکه پاکستان پیش از او این کار را انجام داده بود.
در حالی که نتانیاهو در "تل آویو" در مذاکرات آتش‌بس که در دوحه در حال برگزاری است، طفره می‌رود و مماشات می‌کند، همکار او، دونالد ترامپ، نیز در واشنگتن به اظهارات خوش‌بینانه خود مبنی بر نزدیک بودن توافق در غزه در عرض چند روز یا در یک هفته یا دو هفته ادامه می‌دهد تا مذاکرات را طولانی کند و به باند صهیونیستی فرصت دهد تا به کشتار و نسل‌کشی در نوار غزه محاصره شده ادامه دهد؛ و بدین ترتیب، نام ایالات متحده را به عنوان حامی جنایت نسل‌کشی در غزه تثبیت می‌کند.
در نوار غزه، نیروهای دشمن اسرائیلی از یک سو جنایت نسل‌کشی و ادامه قتل، گرسنگی، تخریب و آواره‌سازی را اجرا می‌کنند و از سوی دیگر، مناطق نوار را اشغال و می‌بلعند. همزمان، طرح استعماری صهیونیستی برای ایجاد آنچه "شهر انسانی غزه" نامیده می‌شود، در حال تدوین است؛ این عنوانی برای یک جنایت بزرگ است که توسط رژیم اسرائیل در برابر چشمان جهان برنامه‌ریزی می‌شود.
این طرح صهیونیستی از طریق نفوذ به نوار غزه و تلاش برای کنترل مناطق بیشتر، همزمان با سفر نتانیاهو به ایالات متحده، و همچنین آغاز دور جدیدی از مذاکرات غیرمستقیم در قطر با جنبش حماس اجرا می‌شود. این طرح با هدف ایجاد شهری وسیع بین محورهای فیلادلفیا و موراگ در جنوب نوار صورت می‌گیرد.
این شهر جدید که دولت دشمن اسرائیلی آن را "شهر انسانی" نامیده است، شامل زیرساخت‌های اساسی از چادرها و ساختمان‌های دائمی خواهد بود و برای جمع‌آوری بیشترین تعداد ممکن از ساکنان غزه اختصاص داده خواهد شد و مرکز ارائه کمک‌های بشردوستانه خواهد بود که طبق طرح صهیونیستی بعداً وارد نوار خواهد شد.
این پروژه در محتوای خود، آنچه را که جنایت نسل‌کشی در غزه به آن رسیده است، از طریق خفه کردن ساکنان نوار و ارتکاب تمام اشکال جنایت علیه آنها با هدف سوق دادن آنها به سمت آوارگی به عنوان هدف واقعی این پروژه جنایتکارانه، منعکس می‌کند.
و بر اساس این واقعیت جنایتکارانه که ایالات متحده بر آن نظارت و تأمین مالی می‌کند، در مقابل، تمایل ترامپ برای برنده شدن جایزه صلح نوبل وجود دارد؛ بلکه او اغلب از نادیده گرفته شدن تلاش‌هایش در حل و فصل مناقشات بین هند و پاکستان، و همچنین بین صربستان و کوزوو شکایت کرده است.
ترامپ همچنین ادعا می‌کند که در "حفظ صلح" بین مصر و اتیوپی، و همچنین در حمایت از توافقات ابراهیم که با هدف عادی‌سازی روابط بین "اسرائیل" و بسیاری از کشورهای عربی صورت گرفت، نقش داشته است.
ترامپ همچنین در کمپین انتخاباتی خود به عنوان "سازنده صلح" فعالیت کرد و از مهارت‌های مذاکره خود برای پایان دادن به جنگ‌ها، به ویژه در اوکراین و نوار غزه استفاده کرد، اما این دو درگیری همچنان شعله‌ور هستند، علی‌رغم گذشت بیش از 5 ماه از بازگشت او به کاخ سفید. همچنین، تمام آنچه او ادعا می‌کند، حق برنده شدن جایزه را به او نمی‌دهد؛ او سازنده جنگ و تجاوز به ایران است و قبل از آن، تأمین مالی و تضمین ادامه جنایت نسل‌کشی در غزه را بر عهده داشته است.
تحلیلگران همچنین معتقدند که مسیر ترامپ به سوی جایزه به دلیل ادامه درگیری‌های منطقه‌ای و اظهارات بحث‌برانگیز او در مورد پرونده‌های حساس مانند ایران و جنگ در اوکراین، و قبل از آن موضع او در قبال جنایت نسل‌کشی در غزه و آواره کردن ساکنان نوار، همچنان با چالش‌های زیادی روبرو است.
بین موافق و مخالف نامزدی ترامپ، این جدل، بحث گسترده‌ای را در مورد معیارهای جایزه نوبل و نقش سیاست در اعطای جوایز جهانی، طبق گفته ناظران، باز کرده است.
جایزه صلح نوبل، بالاترین جایزه‌ای است که به فرد یا سازمانی اعطا می‌شود که بیشترین سهم را در "تقویت پیوندهای برادری بین ملت‌ها" داشته باشد.
در صورت پیروزی ترامپ، او پنجمین رئیس جمهور آمریکا خواهد بود که جایزه صلح نوبل را دریافت می‌کند، پس از تئودور روزولت، وودرو ویلسون، جیمی کارتر و باراک اوباما. اما پیروزی او در صورت تحقق، ترجمه واقعی واقعیتی بین‌المللی خواهد بود که در مسیر عدالت مورد نظر برای صلح جهانی قرار نمی‌گیرد.
آلفرد نوبل، صنعتگر سوئدی و مخترع دینامیت، در وصیت‌نامه مشهور خود توصیه کرد که این جایزه به کسی اعطا شود که "بیشترین یا بهترین کار را برای تقویت پیوندهای برادری بین ملت‌ها، یا لغو ارتش‌های منظم، یا ایجاد نهادها یا کنفرانس‌هایی که مروج صلح هستند، انجام داده باشد." تمام افراد زنده یا مؤسسات فعال واجد شرایط دریافت آن هستند.
و یورگن واتن فرایدنس، رئیس کمیته جایزه صلح نوبل، در مقدمه‌ای در وب‌سایت نوبل می‌گوید: "عملاً هر کسی می‌تواند جایزه صلح نوبل را دریافت کند. تاریخچه این جایزه به وضوح نشان می‌دهد که این جایزه به افرادی از تمام اقشار جامعه و از سراسر جهان اعطا می‌شود."
و علی‌رغم اینکه اعلام برندگان در ماه اکتبر هر سال صورت می‌گیرد، مهلت نامزدی در پایان ژانویه بسته می‌شود، که به این معنی است که نامه نتانیاهو دیر رسیده و در نامزدی‌های امسال مورد بررسی قرار نخواهد گرفت.
طبق گزارش "فرانس 24"؛ هزاران نفر در سراسر جهان می‌توانند نامزدهایی را برای این جایزه پیشنهاد دهند، از جمله اعضای دولت‌ها، پارلمان‌ها، رؤسای جمهور فعلی، علاوه بر اساتید دانشگاه در تاریخ، علوم اجتماعی، حقوق و فلسفه، و برندگان قبلی جایزه صلح نوبل. اما هیچ‌کس نمی‌تواند خود را نامزد کند. لازم به ذکر است که لیست نامزدها به مدت پنجاه سال محرمانه باقی می‌ماند.
اشتیاق ترامپ برای برنده شدن جایزه و وجود کسانی که به نام او اقدام کرده‌اند، نه تنها میزان چاپلوسی را تأیید می‌کند، بلکه هزلية تصمیم بین‌المللی را که مسائل مربوط به ارزش‌های شریف انسانی را تأیید می‌کند، منعکس می‌سازد؛ مانند گرایش به صلح و دریافت جایزه آنست.
