صنعا – سبأ:
کسی که بتواند تصمیمات آمریکا را در طول دهه‌ها بخواند، تفاوت یا اختلاف اساسی میان اهداف و پیامدهای این تصمیم‌ها نخواهد یافت. این تصمیم همچنان ماهیتی استعماری و متکبرانه دارد که کسانی را هدف می‌گیرد که در برابر پروژه‌های امپریالیستی آمریکا ایستاده‌اند.
اسرائیل بدون شک پروژه‌ای آمریکایی با ویژگی‌های خاص است، حتی اگر پایه‌های آن ساخت غرب باشد، ولی ماهیت و جوهره آن همچنان بر آمریکا تکیه دارد؛ سلاح‌هایش آمریکایی است، مشاورانش آمریکایی‌اند و نهادهای تصمیم‌گیرنده آن حمایت آمریکا را در هر جهتی که برود دریافت می‌کنند. و از آغاز تاکنون، واشنگتن از آن محافظت کرده است.
در حالی که دشمن اسرائیلی پس از روزها ضربات دقیق موشکی دچار ضعف شده بود، واشنگتن فهمید که ادامه این حملات موشکی به تدریج مهم‌ترین توانایی‌های دشمن صهیونیستی را هدف قرار داده و ظرفیت‌های آن را که سلطه‌اش بر منطقه را تضمین می‌کند، تحلیل خواهد برد. بنابراین، پس از چهار روز حملات مداوم ایرانی، آمریکا مجبور شد ایران را تهدید به هدف قرار دادن و ورود به جنگ در کنار اسرائیل کند، اگرچه می‌توانست مثل همیشه به پشتیبانی نامحدود تسلیحاتی ادامه دهد، اما فهمید که این کار کارساز نخواهد بود؛ یا دست‌کم اسرائیل چنین موضوعی را به منظور کشاندن واشنگتن به جنگ منطقه‌ای مطرح می‌کند.
این دام اسرائیل به نفع خودش است؛ اوضاع را از مرحله‌ای به مرحله جدیدی منتقل می‌کند که در آن تقابل اصلی بین واشنگتن و تهران است؛ اسرائیل از حملات مرگبار ایران عبور می‌کند و از شکست حتمی فرار می‌کند، در حالی که منطقه را در بحران جنگی گرفتار می‌کند که تنها به ایران و آمریکا محدود نمی‌شود.
هیچ گزینه‌ای جز ورود مستقیم واشنگتن به جنگ برای نجات اسرائیل از خسارات روزانه وجود ندارد. دشمن اصلی اینجا ایران است که زرادخانه موشکی‌ای دارد که قدرت آن از توان هواپیماهای جنگنده اسرائیلی در هدف قرار دادن داخل ایران بیشتر است.
موشک‌های ایرانی در چند دقیقه یا کمی بیشتر به اهداف خود می‌رسند، دارای قدرت تخریب بسیار بالایی هستند و می‌توانند از سامانه‌های دفاع هوایی عبور کنند. ایران در عرض چند دقیقه می‌تواند ده‌ها یا حتی صدها موشک را به اهداف متعدد شلیک کند، طوری که سامانه دفاع هوایی اسرائیل شکست می‌خورد؛ در حالی که هواپیماهای جنگنده اسرائیلی نیاز به زمان و سوخت‌گیری زیادی دارند تا به عمق خاک ایران برسند و ممکن است نتوانند از دفاع هوایی عبور کنند و فقط بخش کوچکی از خسارات موشک‌های ایرانی را وارد کنند.
تهدید واشنگتن بازتاب ماهیت تصمیم آمریکاست؛ پیش‌زمینه آن و رابطه‌اش با اسرائیل به ویژه، و میزان تسلط یهودیان بر تصمیم آمریکا حتی اگر نتیجه نهایی علیه خود آمریکا باشد. اسرائیل زیر چتر حمایت آمریکا رشد کرده و آنچه که در غزه انجام می‌دهد زیر پوشش آمریکاست. اظهارات ترامپ درباره سرمایه‌گذاری مجدد در غزه و کوچ اجباری مردم آنجا نشان می‌دهد قاتل یکی است.
حتی اگر به کشتارهای جمعی در مراکز توزیع کمک‌ها نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که تحت نظارت شرکت‌های اسرائیلی-آمریکایی انجام می‌شود؛ یعنی تمام سلاح جنایات اسرائیل آمریکایی است و تمام حمایت‌های تجاوزات صهیونیستی آمریکایی.
از این رو می‌توان نتیجه گرفت که تهدید آمریکا به ورود به جنگ با ایران چیز تازه‌ای نیست، اما این بار از حساب‌وکتاب نهادهای آمریکایی که پشت تصمیم هستند فراتر رفته است؛ این موضوع را می‌توان از واکنش برخی اعضای کنگره، از جمله سناتور یتیم کین، که گفته «نمی‌توانیم جان آمریکایی‌ها را در یک مأموریت احمقانه به خطر بیندازیم»، فهمید.
سؤال این است: آیا این بار کنگره جلو ترامپ را می‌گیرد و اجازه نمی‌دهد آمریکا در باتلاق اسرائیل گرفتار شود؟!
