صنعا – سبأ
بر اساس اظهارات اسرائیلی، آشکار می‌شود که رژیم در رأس اهداف تجاوز خود به ایران، نابودی قدرت موشکی را قرار داده بود، با این استدلال که موشک‌های بالستیک دوربرد تهدیدی استراتژیک برای توانمندی‌های آن محسوب می‌شوند. اما آنچه در طول جنگ 12 روزه محقق شد، این بود که قدرت موشکی ایران بر آسمان سرزمین‌های اشغالی فلسطین مسلط شد و سامانه پدافند هوایی رژیم در برابر آن در هم شکست، و پیش و پس از آن، توانایی فوق‌العاده آن در هدف قرار دادن امکانات نظامی استراتژیک دشمن بود که زیر ضربات موشکی ایران به ویرانه تبدیل شد.
رژیم از زمان تأسیس خود هرگز ضربه نظامی‌ای مانند آنچه موشک‌های بالستیک ایران وارد کردند، متحمل نشده بود. دشمن از خطر قدرت موشکی ایران آگاه بود و به همین دلیل از همان حملات اولیه خود به دنبال هدف قرار دادن آن بود، اما در طول جنگ نتوانست حتی به یک هدف از ذخایر و سکوهای نیروی هوافضای ایران دست یابد، بلکه برعکس، این نیرو به تسلط خود بر روزهای جنگ ادامه داد و بیشتر نقاط برتری دشمن را از او سلب کرد تا در عرض چند ساعت از حالت تهاجمی به دفاعی تبدیل شود.
حملات صهیونیستی به مدت ۱۲ روز بی‌نتیجه تلاش کردند تا به انبارهای، ایستگاه‌ها و سکوهای موشکی ایران دست یابند، زیرا می‌دانستند که ایران ذخیره موشکی عظیمی دارد که توانمندی‌های آن را تقویت می‌کند و برتری بسیار زیادی نسبت به رژیم به آن می‌دهد.
این امر در ادامه پرتاب موج‌های موشکی، و به صورت فشرده از ایران به سمت رژیم، از طریق دو موج در روز، آشکار می‌شود که کنترل کیفی و اصابت دقیق به اهداف را محقق ساخت، علاوه بر برتری آن در رسیدن سریع، نفوذ و فرسایش سامانه پدافند هوایی، تا آزمایش سطوح مختلفی از این موشک‌ها که ایران برای اولین بار در این جنگ از آنها استفاده کرد.
به مدت 12 روز، تهران موج‌های موشکی خود را به شکل پیام‌های فشرده ارسال می‌کرد و هیچ روزی از روزهای جنگ شاهد کاهش این موج‌ها نبود؛ که باعث فرسودگی و تضعیف دشمن شد و آمریکا را مجبور به مداخله و هدف قرار دادن سه تأسیسات هسته‌ای ایران کرد.
و با وجود مداخله آمریکا، موج‌های موشکی تحت تأثیر قرار نگرفتند و کاهش نیافتند، بلکه در تمام روزهای جنگ منظم باقی ماندند که این امر برتری ایران را در استراتژی جنگی خود تأیید می‌کند؛ زیرا اسرائیل و آمریکا با وجود زرادخانه‌ای که در اختیار داشتند، نتوانستند قدرت موشکی ایران را هدف قرار دهند یا بر آن تأثیر بگذارند، تا زمان اعلام توافق آتش‌بس است.
از برجسته‌ترین موشک‌هایی که توانمندی‌های شگفت‌انگیز ایران را در این جنگ منعکس کردند، موشک‌های نسل سوم بودند، از جمله موشک «خیبرشکن» و موشک «خرمشهر ۴» و غیره. اینها موشک‌های بالستیک زمین به زمین هستند که نشان‌دهنده برتری‌ای است که توانمندی‌های نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به آن دست یافته و در این جنگ به وضوح خود را نشان داد و تأیید کرد که چرا اسرائیل با قدرت موشکی ایران به عنوان یک هدف استراتژیک برخورد کرد و چرا در دستیابی به آن شکست خورد، بلکه این موشک‌ها به اسرائیل ضربه زدند و آن را مجبور به درخواست آتش‌بس کردند.
موشک خیبرشکن یا «کاسر خیبر» یک موشک بالستیک استراتژیک زمین به زمین است که با سوخت جامد کار می‌کند. این موشک توسط نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ساخته شده است. و یکی از موشک‌های نسل سوم موشک‌های دوربرد ایران محسوب می‌شود. این تنها نمونه‌ای از برتری موشکی ایران در پرتاب‌های دوربرد است، و حتی نشان می‌دهد که توانمندی‌های موشکی دیگری نیز وجود دارد که ایران در طول این جنگ از آنها رونمایی نکرده است.
