صنعا – سبأ:
تهران در جنگ خود که 12 روز طول کشید، مقابل رژیم اسرائیل پیروزی بزرگی به‌دست آورد؛ زیرا خودِ این رژیم و پشتوانه‌اش آمریکا بودند که خواستار آتش‌بس شدند؛ پس از آن‌که اسرائیل سلسله‌ای از حملات و شکست‌های بی‌سابقه را متحمل شد که در تاریخش تا کنون تجربه نکرده بود.
همچنین دشمن اسرائیلی و پشتش آمریکا در تحقق هیچ‌یک از اهدافشان، به‌ویژه نابودی برنامه هسته‌ای ایران ناکام ماندند؛ چراکه تمامی این حملات و این تجاوز نتوانست قدرت واقعی این برنامه را هدف قرار دهد؛ بنابراین برای این تجاوز چه مانده بود جز آن‌که از قوی‌ترین تسلیحات و قدرتمندترین زرادخانه‌اش استفاده کرده و همچنان از اهدافش بازمانده باشد؟!
علاوه بر این، این جنگ عظمت و اهمیت قدرت موشکی ایران را آشکار کرد؛ و در برابر آن، شکست رژیم صهیونیستی در خنثی‌سازی یا تضعیف این قدرت نمایان شد. برعکس، نیروهای هوافضای ایران موفقیت چشمگیری کسب کردند که در آزمایش چندین سیستم موشکی طی این جنگ تجلی یافت؛ و از این طریق موفق به وارد آوردن خسارات سنگین به دشمن شدند؛ از جمله تخریب تعدادی از مهم‌ترین تاسیسات نظامی و راهبردی آن.
شاید دشمن توانسته باشد تعداد معدودی از فرماندهان نظامی و دانشمندان ایرانی را هدف قرار دهد؛ اما در مقابل در ایجاد بی‌ثباتی در امنیت داخلی ناکام ماند؛ و از این طریق شبکه‌های جاسوسی متعددی را آشکار کرد؛ و بدین‌گونه بر توان امنیتی ایران در جغرافیای‌اش افزود و ابزارهـا و روش‌هایش را که اکنون برای امنیت ایران قابل فهم شده‌اند، از دست داد.
پس از 12 روز می‌توان گفت که رژیم اسرائیل از این نبرد شکست‌خورده و ضعیف‌تر از پیش بیرون آمد؛ پس از آن‌که در درون، منطقه و جهان تضعیف شد؛ در حالی‌که ایران در سطوح داخلی و خارجی مستحکم‌تر از پیش ظاهر شد؛ که این را می‌توان با پی‌گیری جهت‌گیری‌های سیاسی در ایران و داخل رژیم اشغال‌گر به وضوح دید؛ زیرا مردم ایران پشت رهبری متحد شدند، در حالی‌که برعکس در اسرائیل اتفاق افتاد.
این پیروزی ایرانی بود زیرا ایران تجربه‌ای کسب کرد که بر قدرت و استحکام و توان مواجهه و مانور منطقه‌ای و بین‌المللی‌اش افزود؛ و همچنین موفق شد سطح آگاهی عمومی داخلی را بالا ببرد پس از آن‌که حقیقت دشمن برای غافلان و تردیدکنندگان نمایان شد.
در مقابل، هنگامی‌که ما آتش، ویرانی و تخریب را در سراسر رژیم اشغال‌گر مشاهده می‌کنیم، جنایات مداوم آن را علیه مردم و کودکان بی‌گناه در نوار غزه به یاد می‌آوریم؛ جنایاتی که بیش از 21 ماه است در جریان جنگی بی‌وقفه علیه میلیون‌ها فلسطینی رخ می‌دهد و در آن – روزانه – وحشیانه‌ترین اعمال قتل، قحطی، تشنگی و نابودی همه مؤلفه‌های زندگی صورت می‌گیرد؛ و همه‌چیز را علنی در برابر چشمان و شنوندگان جهان، نقض‌کننده همه‌ی ارزش‌های انسانی و نادیده‌انگاری آن‌ها، و سرکوب‌کننده‌ی تمام عهدنامه‌ها و قوانین بین‌المللی و بشردوستانه است.
حتی از مراکز توزیع کمک‌های انسانی – که توسط شرکت‌های مشترک اسرائیلی و آمریکایی اداره می‌شوند – بهره‌برداری به شکلی انجام گرفته که آن‌ها را به دام‌هایی برای مرگ و قتل روزانه‌ی گرسنگان تبدیل کرده‌اند؛ تا امروز سه‌شنبه، 516 شهید در درگاه این مراکز ثبت شده و بیش از 3,000 مجروح و 39 مفقود به‌جا مانده‌اند.
در تاریخ بشر هیچ‌کس چنین جنایتی وحشیانه‌ای را علیه انسانیت همانند رژیم اسرائیل رقم نزده است، و اکنون نوار غزه درسی بزرگ برای این نقض آشکار ارزش‌های تمدن انسانی است.
