پایتخت‌ها - سبأ
موضع اروپا در چند روز گذشته، شاهد جنبش گسترده‌ای از همبستگی در سطوح رسمی و مردمی در حمایت از ملت فلسطین و محکومیت ادامه جنایت نسل‌کشی بود که دشمن اسرائیلی در نوار غزه مرتکب می‌شود.
تحول در مواضع اروپا زمانی به اوج خود رسید که رهبران اسپانیا، نروژ، ایسلند، ایرلند، لوکزامبورگ، مالت و اسلوونی بیانیه‌ای مشترک صادر کردند و در آن خواستار پایان جنگ در نوار غزه و رفع کامل محاصره شدند و هرگونه طرح برای کوچ اجباری یا ایجاد تغییرات جمعیتی در نوار غزه را به شدت رد کردند.
این بیانیه اعلام کرد: «ما در برابر فاجعه انسانی که به دست بشر انجام می‌شود و در برابر چشمان جامعه جهانی رخ می‌دهد، ساکت نخواهیم ماند.»
همچنین رهبران اروپایی هشدار دادند که «ممکن است غیرنظامیان بیشتری در روزها و هفته‌های آینده با مرگ ناشی از گرسنگی روبرو شوند، مگر اینکه اقدامات فوری انجام شود.»
این هفت رهبر بر لزوم حمایت از سازمان ملل متحد و آژانس «آنروا» و تضمین دسترسی امن و بدون قید و شرط آنها به نیازمندان در داخل نوار غزه تأکید کردند.
در این میان، هلند پس از اتخاذ موضعی قاطع علیه محاصره اسرائیل بر نوار غزه، بیشترین ابراز موضع را در میان کشورهای اروپایی داشت و تأکید کرد که ادامه نقض‌ها، توافقنامه مشارکت با اتحادیه اروپا را که ماده دوم آن بر احترام به حقوق بشر و اصول دموکراتیک تصریح دارد، تهدید می‌کند.
کاسپر فیلدکامپ، وزیر امور خارجه هلند، در سخنرانی خود اعلام کرد که کشورش «خطی در شن کشیده است» در اعتراض به محاصره اسرائیل بر غزه، که آن را «نقض قوانین بین‌المللی بشردوستانه» توصیف کرد.
وی تأکید کرد که «وضعیت فاجعه‌بار در غزه» مستلزم بحث درباره روابط آینده بین اتحادیه اروپا و «اسرائیل» است و اشاره کرد که «اسرائیل» تعهدی به ماده دوم نشان نمی‌دهد.
وی خاطرنشان کرد که هلند پیشرفت در هرگونه طرح آینده با «اسرائیل» را به حالت تعلیق درخواهد آورد و تا زمانی که این رژیم به جلوگیری از کمک‌های بشردوستانه ادامه دهد، خواستار بازنگری فوری خواهد شد.
سخنان فیلدکامپ حمایت علنی وزرای اروپایی را به دنبال داشت، که برجسته‌ترین آنها ماکسیم بریوو، وزیر امور خارجه بلژیک بود که اظهار داشت: «آنچه شاهد آن هستیم، ننگ مطلق است و اتحادیه اروپا و کل جامعه جهانی باید بیدار شوند.»
همچنین فنلاند اعلام کرد که اگر «اسرائیل» به جلوگیری از کمک‌ها ادامه دهد، خواستار بحث درباره ماده دوم خواهد شد.
الینا والتونن، وزیر امور خارجه فنلاند، گفت: «وضعیت نمی‌تواند بدتر از این شود، اسرائیل ماه‌هاست که اجازه ورود محموله‌های غذایی به غزه را نداده است و تحت هیچ شرایطی نباید رنج مردم سیاسی شود.»
وی تأکید کرد که «اسرائیل» از نظر قانونی و اخلاقی موظف است اجازه ورود کمک‌ها را بدهد.
نسل‌کشی
در همین حال، پدرو سانچز، نخست‌وزیر اسپانیا، «اسرائیل» را «دولت نسل‌کشی» توصیف کرد و تأکید کرد که کشورش در اعتراض به آنچه در نوار غزه می‌گذرد، «معاملات تجاری با اسرائیل را متوقف کرده است.»
مخالفت اروپا به سانچز محدود نشد، پس از آنکه امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، لحن خود را علیه اشغالگری اسرائیل تندتر کرد و در اظهاراتی از اتحادیه اروپا خواست تا به دلیل وخامت اوضاع انسانی در نوار غزه، فشارها بر «اسرائیل» را افزایش دهد.
ماکرون اشاره کرد که اروپایی‌ها با این پرسش باز روبرو هستند که آیا باید به بحث‌ها و توافقنامه‌های همکاری با «اسرائیل» در شکل کنونی آن ادامه داد یا خیر است.
ماکرون، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم اشغالگر اسرائیل (جنایتکار جنگی) را به اتخاذ رفتاری «غیرقابل قبول» و «شرم‌آور» به دلیل ممانعت از رسیدن کمک‌های بشردوستانه به فلسطینیان در غزه متهم کرد.
گرسنگی به عنوان سلاح
در مقابل، توماس بورت، نماینده چپ‌گرای فرانسوی، لحن خود را علیه اشغالگری تندتر کرد و تهدید کرد که از ورود سخنگوی ارتش اشغالگر به فرانسه جلوگیری خواهد کرد و او را «سخنگوی ارتش نسل‌کشی» خواند و گفت که کشورش «نمی‌تواند اجازه ورود این مرد را به خاک خود بدهد، در حالی که گرسنگی به عنوان سلاح در مرحله پایانی نسل‌کشی در غزه استفاده می‌شود.»
جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا، نیز وضعیت انسانی در غزه را فاجعه‌بار و غیرقابل توجیه توصیف کرد و به دشواری مذاکرات با نتانیاهو در سایه نقض‌های مکرر قوانین بین‌المللی بشردوستانه اشاره کرد.
این امر همزمان با گزارشی از سازمان ملل متحد بود که نسبت به ورود نوار غزه به مرحله «خطر بحرانی قحطی» هشدار داد، که این خود بازتاب‌دهنده ابعاد فاجعه انسانی است.
با همین لحن، برلین نیز نگرانی عمیق خود را از وضعیت نوار غزه با اعلام «اسرائیل» مبنی بر گسترش حملاتش ابراز کرد و این امر را تهدیدی برای وخامت بیشتر وضعیت انسانی دانست.
وزارت امور خارجه آلمان، در بیانیه‌ای، هشدار داد که گسترش حمله اسرائیل ممکن است «زندگی بازداشت‌شدگانی را که هنوز در نوار غزه هستند، از جمله (اسرای) آلمانی، به خطر اندازد.»
و افزود که یک حمله نظامی گسترده همچنین خطر وخامت وضعیت انسانی اسفناک ساکنان غزه و اسرای باقی‌مانده را به همراه دارد و با آن، احتمال دستیابی به آتش‌بس دائمی و فوری کاهش می‌یابد.
رنج غیرنظامیان
و در پایان نشست‌های وزرای خارجه اتحادیه اروپا در ورشو، کایا کالاس، نماینده عالی اتحادیه در امور خارجی و امنیتی، تأکید کرد که اکثر کشورهای اتحادیه نگرانی عمیقی را در مورد وضعیت رو به وخامت در نوار غزه به اشتراک می‌گذارند و این وضعیت را «غیرقابل تحمل» توصیف کرد.
کالاس هشدار داد که تشدید نظامی اسرائیل تنها به وخامت رنج غیرنظامیان منجر خواهد شد و بر رد هرگونه تغییر جمعیتی یا منطقه‌ای در منطقه توسط اتحادیه تأکید کرد.
وی همچنین خواستار پایان دادن به کوچ اجباری فلسطینیان شد و هشدار داد که چنین اقداماتی اوضاع را بدتر خواهد کرد.
اما، رهبران فراکسیون‌های سیاسی در پارلمان اروپا بیانیه‌ای مشترک صادر کردند که در آن همبستگی رهبران فراکسیون احزاب مردم اروپا، فراکسیون سوسیالیست‌ها و دموکرات‌ها، حزب تجدید اروپا، حزب سبزها/اتحاد آزادی اروپا، و احزاب چپ را با ملت فلسطین در قبال اقدامات اسرائیل ابراز داشتند.
رهبران فراکسیون‌های سیاسی در پارلمان اروپا، در بیانیه‌ای، خواستار اتخاذ اقدامات بین‌المللی فوری و مؤثر برای کاهش بحران انسانی غیرقابل تحمل در غزه شدند، در سایه محاصره‌ای که اشغالگر اسرائیلی اعمال کرده و مانع از رسیدن کمک‌های بشردوستانه به جمعیت غیرنظامی می‌شود که در شرایط غیرانسانی زندگی می‌کنند.
فاجعه انسانی
در یک تحول قابل توجه، آنتونیو کوستا، رئیس شورای اروپا، از تشدید بحران انسانی در نوار غزه، در بحبوحه گسترش عملیات نظامی اشغالگر اسرائیلی، ابراز شوک کرد.
کوستا در بیانیه‌ای گفت: «از اخبار روزانه غزه شوکه شده‌ام: غیرنظامیان از گرسنگی می‌میرند و بیمارستان‌ها دوباره بمباران می‌شوند. خشونت باید متوقف شود!»
وی از اشغالگر اسرائیلی خواست تا «فورا محاصره را بردارد و دسترسی امن، سریع و بدون مانع کمک‌های بشردوستانه را تضمین کند»، و افزود: «آنچه در غزه رخ می‌دهد یک فاجعه انسانی است. یک ملت کامل در معرض نیروی نظامی ویرانگر و نامتناسب قرار گرفته و قوانین بین‌المللی به طور سیستماتیک نقض می‌شود.»
این مواضع سیاسی پیشرفته کشورهای اروپایی، در زمانی اتخاذ می‌شود که چندین شهر و پایتخت اروپایی شاهد تظاهراتی در محکومیت جنایت نسل‌کشی مستمر اسرائیل علیه مردم نوار غزه برای نوزدهمین ماه متوالی بوده‌اند.
تظاهرات
هزاران نفر در تظاهراتی که در پایتخت فرانسه، پاریس، پایتخت دانمارک، کپنهاگ، شهر لاهه هلند و پایتخت آمستردام، شهر منچستر بریتانیا و پایتخت لندن، هلسینگبوری سوئد و پایتخت استکهلم، ژنو و بازل در سوئیس، هامبورگ و اشتوتگارت در آلمان و پایتخت برلین، و پایتخت یونان، آتن، برگزار شد، شرکت کردند.
شرکت‌کنندگان در تظاهرات شعارهایی را سر دادند که خواستار توقف حمایت نظامی و سیاسی از «اسرائیل» بود و به اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه آن، ممنوعیت صادرات به آن، و پاسخگویی رهبران اشغالگر در قبال نقض‌های مستمر در غزه فراخواند.
اظهارات متعدد مقامات اتحادیه اروپا در مورد اوضاع انسانی در غزه، نشان‌دهنده یک تحول کیفی در گفتمان رسمی است، از همدستی خاموش به هشدار علنی به «اسرائیل» که روابط با اروپا دیگر مصون نیست و ادامه سیاست‌های کنونی، چه در غزه و چه در کرانه باختری، ممکن است به شکافی بی‌سابقه در روابط سیاسی و اقتصادی بین دو طرف منجر شود.
