صنعا - سبأ:
در سایه شتاب تحولات منطقه و جهان، به دلیل ادامه تجاوز صهیونیستی-آمریکایی به نوار غزه و با گسترش دامنه آتش به دریای سرخ، از جمله تجاوز وحشیانه آمریکا به یمن ـ که این تنش می‌تواند دامن بسیاری از کشورهای منطقه را بگیرد ـ تنها راه جلوگیری از شعله‌ور شدن یک جنگ منطقه‌ای گسترده، که ممکن است به جنگی جهانی تبدیل شود، توقف تجاوز به غزه است؛ این همان چیزی است که خردمندان جهان بر آن پافشاری می‌کنند، اما آمریکا و رژیم صهیونیستی آن را رد می‌کنند؛ زیرا به‌نظر می‌رسد آنها خارج از زمانه تمدنی بشریت ایستاده‌اند و پشت رؤیاهای تلمودی عقیم پنهان شده‌اند.
با وجود یقین بین‌المللی به اینکه توقف تجاوز به غزه «نسخه فوری» برای پایان دادن به تنش‌هاست، واشنگتن و تل‌آویو از اساس این ایده را رد می‌کنند، به بهانه اینکه توقف جنگ در غزه به نفع جنبش مقاومت اسلامی «حماس» تمام می‌شود؛ بهانه‌ای عقیم و دستاویز زردی برای فرار از مسئولیت، با اینکه گسترش جنگ تهدید مستقیمی برای منافع واشنگتن و متحدانش به‌شمار می‌آید؛ اما به‌نظر می‌رسد پروژه «اسرائیل بزرگ» همچنان هدف آشکار صهیونیست‌ها و آمریکاست.
در همین زمینه، تجاوز به یمن نمایانگر تشدید خطرناک آمریکا علیه امنیت منطقه است؛ با این حال این تشدید شکست خواهد خورد و خار یمن از وحشیگری آنها قوی‌تر خواهد ماند، اما این تشدید می‌تواند تعریف درگیری را به‌عنوان یک درگیری منطقه‌ای بازتعریف کند؛ و این همان چیزی است که عملاً رخ داده است. یمن مصمم است به محاصره ناوبری رژیم صهیونیستی ادامه دهد و نیروی دریایی آمریکا و بریتانیا که از آن حمایت می‌کنند را هدف قرار دهد و هرگز از حمایت از مردم فلسطین در قضیه عادلانه‌شان، به‌عنوان موضعی اسلامی، انسانی و اخلاقی، دست نخواهد کشید؛ هر چند بهایش هر چه باشد.
در پاسخ به تشدید آمریکایی، بسیاری از کشورهای جهان بار دیگر تأکید کردند که تنها راه پایان دادن به تنش‌ها، توقف تجاوز به غزه و عقب‌نشینی کامل ارتش رژیم صهیونیستی از نوار غزه و محاکمه آن به‌خاطر جنایاتش است؛ چیزی که ایالات متحده و رژیم صهیونیستی به‌شدت رد می‌کنند، چرا که هر دو جنایتکار جنگی محسوب می‌شوند.
نخست‌وزیر صهیونیست و جنایتکار جنگی، بنیامین نتانیاهو، همواره اهداف خود از جنگ را تکرار می‌کند؛ اهدافی که آنها را در آزادی اسرا، وادار کردن مقاومت به زمین گذاشتن سلاح، تبعید رهبران مقاومت به خارج و کوچاندن بقیه ساکنان نوار غزه خلاصه می‌کند؛ این اهداف در واقع به‌دنبال نابود کردن باقی‌مانده مقاومت و آواره کردن بقیه مردم و گسترش «اسرائیل بزرگ» هستند. پس چگونه یک اشغالگر بربر می‌تواند از مردم صاحب زمین بخواهد که سلاح‌هایشان را زمین بگذارند، سرزمینشان را ترک کنند و آن را به گله‌هایی از جنایتکاران اشغالگر بسپارند؟!
تأکید بر اینکه تنش‌های منطقه‌ای در حقیقت چیزی جز امتداد تجاوز صهیونیستی به نوار غزه نیست، از سوی ناظران مطرح می‌شود که امنیت دریای سرخ از حل بحران‌های منطقه آغاز می‌شود و نخستین آنها مسئله فلسطین و رفع اشغال صهیونیستی است. راه امنیت دریای سرخ از توقف تجاوز به غزه می‌گذرد و ملزم کردن رژیم صهیونیستی به اصول حقوق بین‌الملل و مجازات آن به‌خاطر جنایاتش علیه بشریت و نسل‌کشی‌ای که با حمایت مطلق آمریکا بیش از 17 ماه در سراسر نوار غزه اجرا می‌کند؛ علاوه بر جنایات هم‌زمانی که در کرانه باختری و قدس مرتکب می‌شود. پیش از همه اینها، پایان اشغالگری لازم است؛ وگرنه مقاومت قادر است او را وادار به ترک زمین و کوچ با عصایش کند.
